در شعار «تحریم انتخابات» هنگامی که از سوی اصلاح طلبان اسلامگرا (سبز) مطرح می شود، نوعی دو رویی یا تقلب نهفته است : ما به این دلیل در انتخابات مجلس اسلامی شرکت نمی کنیم چون «نمایندگان ما» (خودی ها) در آن حضور ندارند. نه آنکه اساساً انتخابات دموکراتیک نیست. انتخابات همواره غیردموکراتیک بود، اما چون «ما» اجازه شرکت داشتیم، مردم را تشویق به مشارکت می کردیم، ولو آنکه نمایندگان غیرخودی در آن نبودند. آن زمان کسانی را که تحریم می کردند می کوبیدیم چون . . . غیر واقع گرا و آرمانی می اندیشیدند و «زیاده خواه» بودند. حالا خودمان تحریمی شده ایم اما اعلام می کنیم که «انتخابات آزاد نیست»، و به روی خودمان نمی آوریم که منظورمان این است که «انتخابات برای ما خودی ها آزاد نیست.»! و گرنه، به قول عباشکلاتی ِ خندان، «مخلص همهء شما هم هستیم.»
برخلاف نظر ِخودی های تیپاخورده ، اعم از شکلاتی و غیرشکلاتی، انتخابات کنونی «سالم» ترین انتخابات این نظام است زیرا بی فریب و بی نقاب «حقیقت» مفهوم انتخابات را در طول تاریخ سی و اندی سالهء تئوکراسی شیعی به نمایش می گذارد؛ همچنان که «کذب» دموکراسی خواهی تحریمی های تازه از راه رسیده را هم عیان می سازد. /// ع ک
