۱۴۰۳ مرداد ۲۰, شنبه

کیوسک

چای و گپ فیسبوکی


عبدی کلانتری


منبع: فیسبوک عبدی کلانتری
۱۸ مهر ۱۳۹۵  (۹ اکتبر ۲۰۱۶)


بچه‌های خوب نیویورک و توابع: «کیوسک»، امشب: سالن «دروم» ــ تور آلبوم جدید

~

آلبوم جدید کیوسک به نام «ستریوتال» یکی از بهترین کارهای این گروه است: یاد و یادبودی از سالهای دور «موسیقی ِزیرزمینی» و ترس‌ها و پیگردها و جان‌‌های زیبایی که امنیت و دار و ندارشان را وثیقه می‌کردند تا موسیقی امروز دنیا به نسل جوان برسد. آهنگ‌های آلبوم تم مشترک دارد، در ستایش یک دوست و یک شخصیت‌ ِدوست داشتنی که در ابتدای هرآهنگ بخشی از گفته‌هایش آمده، از سالهای سیاه و روحیه‌ای زنده و فداکار که خلاف جریان آب شنا می‌کند، حاضر است به حبس بیفتد، تا مجموعه‌ای بزرگ فراهم کند و به  دست بروبکس برساند. آرش سبحانی مثل همیشه گیتارش را کوک می‌کند برای کسانی که تسلیم حزب باد نشدند و گاه به قیمت پرپر شدن و سوختن و برخاک افتادن، به عشق واقعی‌شان ــ موسیقی ــ وفادار ماندند. 

~

ترانه‌ها مثل سایر کارهای کیوسک طعنه‌زن و تلخ‌اند اما در قالب راک کلاسیک درجه‌ی یک، با صدای آشنای خسته و گرفته‌ی آرش سبحانی که آنچه می‌بیند رنگ دلسردی و کناره گرفتن از دنیا دارد ــ ترانه‌هاش عکس‌های فوری است از موقعیت‌های  «ابسرد» (پوچ) جامعه‌ی ما و به تباهی کشیده شدن آنچه زیباست و متفاوت. اما موسیقی طپش دارد و مثل هر راک خوب، بده بستان گیتار و ضرب ریتمــسِکشن، شنونده را به هیجان و حتا رقص می‌آورد. 


«شبیه بولدوزرم» (شعر مهدی موسوی)، وقتی که به دقیقه چهارم می‌رسد، می‌کوبد و می‌پیچد و تلخی شعر را به بزم می‌کشاند. تنوع هم هست: در «بعضی وقتا» (آهنگ سوم) فورم رَپ را می‌آمیزد با ریف‌های گیتار، و در «یک لحظه» (آهنگ هفتم) مخلوطی از سامبا و باسانوای آمریکای لاتینی، فضای دریای کاریبین (کارائیب) را وارد کیوسک می‌کند؛ که نشان می‌دهد پشت چهره‌ی جدی و تلخ راکر گروه آرش، یک آکتور هزار چهره پنهان است:  گاه کولی، گاه شعبده باز صحنه‌ی تئاتر و خیابان، گاه دلقک کاباره، و گاه عاشق پیشه‌ی هالیوودی با کلاه و فراک! اما بهترین تراک‌های این آلبوم، راک ِگیتارمحور ناب است با پسزمینه‌ی کیبورد و ریتم سکشن جدی. «همه‌ی ما» طنز و طعنه به خود را با  ریف های شوخ سایکدلیک، و گیتار بلوز می‌آمیزد. «تهران را زنده نگهداریم»، (آهنگ ششم به انگلیسی) رولینگ ستونز خالص است منتها با صدای گرفته‌ی کیت ریچاردز، نه میک! و همه‌جا سراسر بلوزـ‌ راک و ملانکولی ِسرگشتگی، در بازی و طنازی ِ گیتار آرش سبحانی. 

https://www.youtube.com/watch?v=JyKqN44kmXQ


بعدالتحریر، ۲ مرداد ۱۴۰۳ ـ دو آلبوم جدیدتر «کابوس‌آباد» (۲۰۲۳) و «پایان شیرین» (۲۰۲۱) هم آثاری ارزنده هستند با تم‌های تبعید و دلتنگی، تنظیم‌های باکیفیت، و کارِ گیتار قرص و محکم ـ راک و بلوز ـ که امضای کیوسک است.

بیشتر بخوانید از عبدی کلانتری:


هیچ نظری موجود نیست: