۱۳۸۷ بهمن ۲۳, چهارشنبه

رويا

۱ نظر:

ناشناس گفت...

برای دوست عزیز نادیده ام؛ عبدی کلانتری
البته عذر میخواهم که تو را دوست خطاب میکنم چرا که قطعا به لحاظ موقعیت علمی و فرهنگی در سطح تو نیستم. اما حقیقت این است که از این دوست خطاب کردن حس نوعی آرامش و نزدیکی در من پدیدار میشود. مدتها بود که خواننده پر و پا قرص نوشته هایت در نیلگون بودم اما اینک مدتی است نیلگون به تیغ سانسور دچار شده و از دسترس من دور... البته هنوز به هر طریقی شده تلاش میکنم تا به مقالات و مطالبت دسترسی یابم. فعلا البته وبلاگت هنوز مسدود نشده اما از فردا که خبر دارد؟ دوست دارم راهی بیابم تا همیشه و بی هیچ سد و مانعی بتوانم نیلگوننوشته هایت را مطالعه کنم. البته غرض از این نوشتار کوتاه، تنها ابراز دوستی و ارادت به نویسنده و پژوهشگری است که برایم بی اندازه عزیز است و مدتها به دنبال راهی بودم تا این علاقه را به او ابراز کنم.
به امید دیدار
سعید. قم